Czy możemy pozostać uważni na potrzeby bliskich i jednocześnie nie zaniedbywać siebie?

 

Czy jest możliwe, by bez obaw dzielić się własnymi uczuciami i naszym prawdziwym „ja”,

rozpoznawać swoje potrzeby i formułować je w formie negocjowalnych próśb? 

 

Często wolimy słuchać innych ludzi, niż wyznać komuś, jak sami się czujemy. W zakładaniu masek i odgrywaniu ról osiągnęliśmy mistrzostwo. Jesteśmy „grzeczni”, tak jak nas tego nauczono w dzieciństwie, przyzwyczailiśmy się do ukrywania tego, co się w nas dzieje, aby w ten sposób zdobyć uznanie, poczucie przynależności i pozorny komfort. 

Ta książka jest zaproszeniem do rozładowania mechanizmów przemocy. Uczy, jak rozpoznawać własne potrzeby i samodzielnie o nie dbać. Pokazuje proste, praktyczne sposoby na zrzucenie emocjonalnej maski i prowadzenie autentycznego życia. Nie musimy być „grzeczni”, by szczerze i prawdziwie komunikować się ze sobą i i ze światem. Możemy odzyskać sprawczość, przejąć odpowiedzialność za to, co nam się przytrafia i nie wpadać w pułapkę obwiniania innych.

Pora odnaleźć radość w przebywaniu ze sobą i z bliskimi!